zwierzaczkii: kwietnia 2010

Pingwiny cesarskie występują na obrzeżach Antarktydy. Są to największe spośród wszystkich pingwinów i najlepiej przystosowane do życia w ekstremalnie zimnych warunkach. Jako jedyne odbywają lęgi w czasie zimy. Inne pingwiny nie zajmują się wówczas rozrodem. Dobierają się w pary na początku antarktycznej jesieni. W okresie lęgowym zakłada się na lądzie ogromne kolonie. Samica składa jedno półkilowe jajo, a potem wraca do morza aby szukać pożywienia. Jajo wysiaduje samiec korzystając z zapasów tłuszczu. Głównie śpi żeby nie marnować energii. Trzyma je na stopach i ogrzewa fałdem skórnym na brzuchu. Mniej więcej po upływie 65 dni jaja zaczynają pękać. Wtedy z morza powracają samice, aby zmienić swoich partnerów wyczerpanych po długim poście. Mniej więcej przez dwa miesiące po wykluciu pisklę chroni się przed zimnem w piórach rodziców między ich nogami. Jeżeli natomiast mały pingwin wykluje się przed przybyciem swojej mamy, samiec stawia je sobie na nogach, ogrzewa i karmi mlekowatą substancją wydzielaną w przełyku. W późniejszym okresie młode tworzą spore grupy, które są pilnowane przez kilka dorosłych osobników. Kiedy nadchodzi lato małe pingwiny usamodzielniają się. Mają pod dostatkiem pożywienia, a trudny etap pierwszych samodzielnych kroków przypada na najbardziej przychylną aurę. Mimo tego zawsze mogą one paść ofiarą swojego największego wroga - lamparta morskiego. Pingwiny cesarskie odżywiają się głównie skorupiakami np. takimi jak kryl, a okazjonalnie rybami czy głowonogami. W naturze żyją około 20 lat, niekiedy nawet 40. Dorosły pingwin osiąga 114-117 cm wysokości i może ważyć około 30 kg, a długość jego skrzydeł wynosi 34 cm. Na szyi mają żółtopomarańczowe plamy bardzo charakterystyczne dla tego gatunku. Ich pióra są gęste, a skrzydła płetwiaste. Są to bardzo towarzyskie zwierzęta. W czasie ciężkich warunków atmosferycznych (wiatrów wiejących do 200 km/h!) tłoczą się dla ochrony na brzegu i wymieniają miejscami na zewnątrz stada. Pingwin cesarski potrafi zanurkować na głębokość 560 m, na około 20 minut. Na lodzie chodzą kiwając się lub ślizgają się na brzuchu odpychając się kończynami. Mają doskonale rozwinięty wzrok, słuch, powonienie oraz zmysł magnetyczny, dzięki którym świetnie orientują się w przestrzeni podczas polowania czy dalekich wędrówek. Pingwiny cesarskie, przemierzające ok. 300 km, aby dotrzeć do otwartego morza, potrafią bezbłędnie odnaleźć drogę powrotną do kolonii lęgowej, nawet w czasie burzy śnieżnej.